جیمی دیمون، مدیر اجرایی جی‌پی مورگان چیس، که اخیراً رهبران بانک‌ها را برای نجات رقبای کوچکتر جمع کرده است، در نامه سالانه خود در روز سه‌شنبه به سهامداران، جوهر زیادی را به بحران بانکی اختصاص داد.
وی افزود: «هنگامی که من این نامه را می نویسم، بحران کنونی هنوز به پایان نرسیده است و حتی زمانی که پشت سر ما باشد، عواقب آن برای سال های آینده خواهد بود. دیمون در این نامه نوشت که در وال استریت به دقت دنبال می شود.
ماه گذشته، آقای دیمون 30 میلیارد دلار وجوه از جی‌پی مورگان و سایر بانک‌های بزرگ جمع‌آوری کرد تا در First Republic، یک وام‌دهنده متوسط که با برداشت سریع و سقوط قیمت سهام خود پس از فروپاشی بانک سیلیکون ولی و بانک سیگنیچر بازار را به وحشت انداخته بود، دست به گریبان بود.
در تشخیص منشاء آشفتگی های اخیر که آقای. دایمون گفت که “هیچ چیز شبیه آنچه در طول بحران مالی جهانی سال 2008 رخ داد” نیست، او گفت که خطرات اساسی در کمین ترازنامه بانک ها “در دید عموم پنهان شده است.” به عنوان مثال، مشتریان شرکتی بانک سیلیکون ولی «توسط تعداد کمی از شرکت‌های سرمایه‌گذاری خطرپذیر کنترل می‌شدند و سپرده‌های خود را در مرحله قفل انتقال می‌دادند».
او گفت که مقررات نیز تا حدی مقصر بودند و اشاره کرد که تست های استرس مورد نیاز نرخ های بهره را به سرعت افزایش نمی دهد. وی افزود که قوانین مربوط به سرمایه مورد نیاز بانک ها را تشویق کرده است که اوراق قرضه دولتی را بار کنند که با افزایش نرخ ها ارزش آنها کاهش یافته است و تهدید می کند که وام دهندگان را با زیان های بزرگی مانند آنچه که سپرده گذاران در بانک سیلیکون ولی را متلاطم کرد.
او گفت: “این برای تبرئه مدیریت بانک نیست – فقط برای روشن کردن این است که این بهترین ساعت برای بسیاری از بازیکنان نبود.” دیمون نوشت. همه این عوامل متضاد زمانی که بازار، آژانس‌های رتبه‌بندی و سپرده‌گذاران روی آنها تمرکز کردند، بسیار مهم شدند.»
تنظیم‌کننده‌های بانکی در جلسات استماع کنگره هفته گذشته با پرسش‌هایی مشکوک مواجه شدند که چرا آنها اقدامات بیشتری برای جلوگیری از انحلال بانک سیلیکون ولی انجام نداده‌اند.
پرزیدنت بایدن خواستار افزایش نظارت بر بانک هایی با دارایی های 100 تا 250 میلیارد دلاری مانند بانک سیلیکون ولی شده است. فدرال رزرو در حال بررسی این موضوع است که چگونه نتوانسته آسیب پذیری های بانک را متوقف کند، که می تواند منجر به مقررات و نظارت شدیدتر شود.
آقای. دیمون که مدت‌هاست با برخی از پیچیدگی‌های مقررات مالی که پس از بحران مالی سال 2008 تحمیل شده بود، مخالفت کرده است، در پاسخ به آشوب کنونی، نسبت به قوانین «تحرکی، ضربه زدن به خال یا با انگیزه‌های سیاسی» هشدار داد.
آقای. دیمون گفت: «همیشه نباید در مورد مقررات کم و بیش باشد»، بلکه باید در مورد ترکیب درستی از قوانین باشد، که عواملی مانند تمرکز مشتری، سپرده‌های بیمه‌نشده و محدودیت‌های رویه‌های حسابداری را نیز در نظر می‌گیرد. سقوط اخیر بانک
با عطف به اقتصاد گسترده تر، آقای. دایمون گفت که “تغییرها” “به وضوح باعث تشدید شرایط مالی می شود، زیرا بانک ها و سایر وام دهندگان محافظه کارتر می شوند.” اگرچه شیوه‌های سخت‌گیرانه‌تر وام‌دهی ممکن است همان اثر کاهش‌دهنده‌ای بر اقتصاد داشته باشد که نرخ‌های بهره بالاتر، در حال حاضر اقتصاد در وضعیت «بسیار خوب» است. دیمون گفت.
او می‌گوید: «حتی اگر وارد رکود شویم، مصرف‌کنندگان به مراتب بهتر از دوران بحران مالی بزرگ وارد آن می‌شوند. دیمون نوشت.
رئیس بزرگترین بانک کشور همچنین این تصور را رد کرد که زحمات وام دهندگان کوچکتر برای جی پی مورگان خوب بوده است. او گفت: «در حالی که درست است که این بحران بانکی به دلیل ورود سپرده‌هایی که از مؤسسات کوچکتر دریافت کرده‌اند، به سود بانک‌های بزرگ‌تر بوده است، اما این تصور که این فروپاشی به هر نحوی برای آنها خوب بوده، پوچ است».
