بحران جهانی آینده سیاست آب و هوا

مبادا فراموش کرده باشید، بانک‌های مرکزی جهان و سایر تنظیم‌کننده‌ها در میانه یک فشار بزرگ برای معرفی اشکال مختلف تست استرس اقلیمی به نظارت خود هستند. فدرال رزرو، بانک انگلستان و بانک مرکزی اروپا، در میان دیگران، می‌خواهند بدانند تغییرات دمای جهانی در یک قرن پس از آن چگونه ممکن است بر سیتی تأثیر بگذارد.‘s

یا بارکلیز یا دویچه بانک‘s

وزن سرمایه و ریسک امروز این مد برای تعیین کمیت، با دقت مصنوعی عجیب، هزینه های بیمه اتکایی خطرات سیل، یا آتش سوزی، یا سودهای شرکتی افسرده در آینده ای داغتر دیستوپیایی است.

خوب، اگر به دنبال “ریسک آب و هوا” برای ثبات مالی هستید، به اطراف خود نگاه کنید. رسیده است، اگرچه دقیقاً برخلاف آنچه که سرمایه گذاران اقتصادی فعلی ما پیش بینی کرده بودند. وضعیت اسفناک اروپا حکایتی از داستانی دارد که می تواند به زودی در ایالات متحده بسیار آشنا شود.

بریتانیا ممکن است با موجی از ورشکستگی های تجاری مواجه شود که فراتر از هر چیزی که در خلال هراس و رکود اقتصادی پس از 2008 شاهد بودیم. شرکت مشاوره ورشکستگی Red Flag Alert این هفته هشدار داد که حدود 100000 شرکت ممکن است در ماه های آینده مجبور به ورشکستگی شوند. اینها در غیر این صورت شرکت های سالمی هستند که حداقل 1 میلیون پوند درآمد سالانه دارند. شکست‌های تجاری در این مقیاس، تقریباً 65000 شرکت با هر اندازه‌ای را که از سال 2008 تا 2010 زیر کار رفته‌اند، کاهش می‌دهد.

مقصر قیمت انرژی است که مشاور معتقد است می تواند به طور مستقیم حدود یک چهارم ورشکستگی های احتمالی را تشکیل دهد. این قیمت‌ها برای کسب‌وکارهای بریتانیایی در فواصل چند صد درصدی در یک زمان افزایش می‌یابد و گاهی اوقات با الزامات شدید سپرده‌گذاری از سوی شرکت‌های خدماتی که دقیقاً از موجی از ورشکستگی بیم دارند.

اوضاع احتمالاً در آلمان، بزرگترین اقتصاد منطقه یورو، بدتر است. حدود 73 درصد از شرکت‌های کوچک و متوسط ​​در یک نظرسنجی گزارش کردند که فشار زیادی از قیمت انرژی احساس می‌کنند و 10 درصد از آن‌ها معتقدند که در شش ماه آینده با تهدیدهای «وجودی» برای کسب‌وکار خود مواجه خواهند شد. و این نظرسنجی، از انجمن کسب و کارهای کوچک BMD، خوش بینانه است. یک نظرسنجی جداگانه که این هفته توسط BDI، یک انجمن بزرگ صنعت منتشر شد، نشان داد که 34 درصد از پاسخ دهندگان قیمت انرژی را به عنوان یک “چالش وجودی” توصیف می کنند. شکست‌های تجاری زنجیره‌های تامین را بالا و پایین می‌کند و به سرعت وارد بانک‌ها می‌شود.

دولت‌های اروپایی نسبت به تهدید قیمت انرژی کور نیستند – آگاهی که به‌طور انحرافی، تهدیدی برای خود ایجاد می‌کند. تنها راه حل سیاسی مناسب برای زمستان امسال، یارانه ها در مقیاس عظیم خواهد بود. صدها میلیارد دلار برای خانوارها و مشاغل (و خدمات آب و برق) در سراسر قاره اعلام شده است، و سرمایه های ناامید به همین جا متوقف نمی شوند. این امر مستلزم استقراض قابل توجهی علاوه بر انتشار اوراق قرضه ویرانگر در طول همه گیری است.

همه اینها یک تهدید فوق العاده برای ثبات مالی است. بانک ها و سایر شرکت های مالی به ناچار خود را در لبه آب خواهند دید، اگر یا زمانی که سونامی ورشکستگی های قیمت انرژی به ساحل بیاید. در همین حال، از آنها خواسته می‌شود تا سطوح فوق‌العاده‌ای از استقراض جدید دولت را میانجیگری کنند – علاوه بر استقراض اضافی که دولت‌ها معمولاً در طول رکود برای تأمین مالی کمک‌های رفاه اجتماعی انجام می‌دهند. همه اینها در حالی است که نرخ بهره پس از استراحت بیش از یک دهه در (یا پایین تر) کف شروع به افزایش می کند.

آیا کسی می‌داند که این دقیقاً چه معنایی برای سیستم مالی خواهد داشت؟ البته که نه. هیچ کس به طور جدی برای افزایش فاجعه بار در قیمت انرژی “آزمایش استرس” به خود زحمت نداده است، حتی اگر بانک مرکزی انگلیس ادعا می کند که تأثیر اقتصادی افزایش 3.3 درجه سانتیگراد دمای جهانی در چند دهه آینده را مدلسازی کرده است. به هر حال، BOE همچنین پیش‌بینی کرد که تأثیر اقتصادی انتقال به آینده با انتشار خالص صفر CO2 بسیار کم خواهد بود.

سیاستمداران خوشحال هستند که ولادیمیر پوتین و حمله او به اوکراین را عامل فاجعه فعلی انرژی می دانند. اما آنچه آن تغییر یکباره در قیمت نسبی انرژی را به یک فاجعه جهانی تبدیل کرد، دو دهه سیاست انرژی سبز از قبل بود. در اروپا، این شامل تثبیت انرژی‌های تجدیدپذیر است که قادر به تامین انرژی اقتصادهای صنعتی نیستند، نبود فناوری‌های باتری، امتناع از بهره‌برداری از ذخایر سوخت فسیلی داخلی مانند گاز شیل، و خصومت عمیق و غیرمنطقی با انرژی هسته‌ای در بسیاری از بخش‌های کشور. قاره.

این یک سیستم انرژی با سختی و ناکارآمدی خطرناک ایجاد کرده است که قادر به انطباق با ضربه ای مانند خروج نسبی روسیه از بازار گاز اروپا نیست. تقریباً اجتناب ناپذیر است که نتیجه قریب الوقوع آن رکود اقتصادی در اروپا باشد. ما فقط می توانیم امیدوار باشیم که باعث ایجاد یک بحران مالی جهانی نشود.