تحقیقات روی بیش از 1 میلیون نفر از هشت کشور نشان داد که مصرف متوسط چای سیاه، سبز یا اولانگ با کاهش خطر ابتلا به دیابت نوع 2 مرتبط است. نشست سالانه در استکهلم، سوئد (19-23 سپتامبر)، نشان می دهد که نوشیدن حداقل چهار فنجان چای در روز با 17 درصد کاهش خطر ابتلا به T2D در یک دوره متوسط 10 ساله مرتبط است.
Xiaying Li از دانشگاه علم و صنعت ووهان در چین می گوید: نتایج ما هیجان انگیز است زیرا نشان می دهد که مردم می توانند کاری به سادگی نوشیدن چهار فنجان چای در روز انجام دهند تا خطر ابتلا به دیابت نوع 2 را کاهش دهند.
در حالی که مدت‌ها مشخص بود که نوشیدن منظم چای ممکن است به دلیل آنتی اکسیدان‌ها، ترکیبات ضد التهابی و ضدسرطان‌زای مختلف چای برای سلامتی مفید باشد، رابطه بین نوشیدن چای و خطر ابتلا به T2D واضح نیست. تاکنون، مطالعات کوهورت و متاآنالیزهای منتشر شده، یافته‌های متناقضی را گزارش کرده‌اند.
برای رفع این عدم قطعیت، محققان یک مطالعه کوهورت و یک متاآنالیز دوز-پاسخ را برای تعریف بهتر رابطه بین مصرف چای و خطر ابتلا به دیابت نوع دوم در آینده انجام دادند. ابتدا آنها 5199 بزرگسال (2583 مرد، 2616 زن) را بدون سابقه T2D مورد مطالعه قرار دادند. میانگین سنی 42 سال از نظرسنجی سلامت و تغذیه چین (CHNS) که در سال 1997 استخدام شدند و تا سال 2009 دنبال شدند.
CHNS یک مطالعه آینده نگر چند مرکزی است که به اقتصاد، مسائل جامعه شناختی و سلامت ساکنان نه استان می پردازد. در ابتدا، شرکت کنندگان پرسشنامه های دفعات غذا و نوشیدنی را پر کردند و اطلاعاتی در مورد عوامل سبک زندگی مانند ورزش منظم، مصرف سیگار و الکل ارائه کردند. به طور کلی، ۲۳۷۹ (۴۶%) شرکت‌کننده نوشیدن چای را گزارش کردند و تا پایان مطالعه، ۵۲۲ (۱۰%) شرکت‌کننده به T2D مبتلا شده بودند.
محققان پس از تعدیل عواملی که با افزایش خطر ابتلا به T2D مرتبط هستند، مانند سن، جنس و عدم فعالیت بدنی، دریافتند که افرادی که چای می‌نوشند در مقایسه با افرادی که نمی‌نوشند، خطر ابتلا به T2D را دارند. و هنگامی که بر اساس سن و جنس تجزیه و تحلیل شد، یا زمانی که شرکت کنندگانی که در طول 3 سال اول پیگیری به دیابت مبتلا شدند، نتایج به طور قابل توجهی تغییر نکرد.
در مرحله بعدی مطالعه، محققان یک بررسی سیستماتیک از همه مطالعات کوهورت را انجام دادند که نوشیدن چای و خطر ابتلا به T2D را در بزرگسالان (سن 18 سال یا بالاتر) تا سپتامبر 2021 بررسی می‌کردند. به طور کلی، 19 مطالعه کوهورت شامل 1,076,311 شرکت‌کننده از هشت کشور [1] در متاآنالیز دوز-پاسخ گنجانده شدند.
آنها تأثیر بالقوه انواع مختلف چای (چای سبز، چای اولانگ و چای سیاه)، دفعات نوشیدن چای (کمتر از 1 فنجان در روز، 1-3 فنجان در روز، و 4 فنجان یا بیشتر در روز) را بررسی کردند. جنسیت (مرد و زن)، و محل مطالعه (اروپا و آمریکا، یا آسیا)، در مورد خطر ابتلا به T2D. به طور کلی، متاآنالیز یک ارتباط خطی بین نوشیدن چای و خطر T2D، با هر فنجان چای پیدا کرد. مصرف آن در روز خطر ابتلا به T2D را تا حدود 1% کاهش می دهد، در مقایسه با بزرگسالانی که چای نمی نوشیدند، افرادی که روزانه 1 تا 3 فنجان چای می نوشیدند خطر ابتلا به T2D را تا 4% کاهش دادند در حالی که افرادی که حداقل 4 فنجان چای مصرف می کردند. روزی خطر ابتلا به آنها را تا 17% کاهش داد. که نقش اصلی را ایفا می کند.
“در حالی که تحقیقات بیشتری برای تعیین دوز دقیق و مکانیسم های پشت این مشاهدات باید انجام شود، یافته های ما نشان می دهد که نوشیدن چای در کاهش خطر ابتلا به دیابت نوع 2 مفید است، اما فقط در دوزهای بالا (حداقل 4 فنجان در روز).” لی می‌گوید. او می‌افزاید: «این امکان وجود دارد که اجزای خاصی در چای، مانند پلی‌فنول‌ها، سطح گلوکز خون را کاهش دهند، اما ممکن است به مقدار کافی از این ترکیبات زیست فعال برای مؤثر بودن نیاز باشد. همچنین ممکن است توضیح دهد که چرا ما این کار را نکردیم. در مطالعه همگروهی ما، ارتباطی بین نوشیدن چای و دیابت نوع 2 پیدا کردیم، زیرا ما به مصرف بیشتر چای توجه نکردیم.
چای اولانگ یک چای سنتی چینی است که از همان گیاهی است که برای تهیه چای سبز و سیاه استفاده می شود. تفاوت در نحوه فرآوری چای است – چای سبز مجاز نیست زیاد اکسید شود، چای سیاه اجازه دارد تا زمانی که سیاه شود اکسید شود و چای اولانگ تا حدی اکسید شود.
علیرغم یافته‌های مهم، نویسندگان خاطرنشان می‌کنند که این مطالعه مشاهده‌ای است و نمی‌تواند ثابت کند که نوشیدن چای خطر ابتلا به T2D را کاهش می‌دهد، اما نشان می‌دهد که احتمالاً می‌تواند به آن کمک کند. مقدار چای مصرف شده و آنها نمی توانند این احتمال را رد کنند که مخدوش باقیمانده توسط سایر شیوه زندگی و عوامل فیزیولوژیکی ممکن است بر نتایج تأثیر بگذارد.
