اگر آنقدر غم انگیز نبود، محاکمه افترای الکس جونز ممکن بود غم انگیز باشد.
آقای. جونز، نظریه پرداز توطئه مکمل، به پرداخت بیش از 45 میلیون دلار غرامت به نیل هسلین و اسکارلت لوئیس، والدین یک کودک 6 ساله که در سال 2012 در تیراندازی دسته جمعی در مدرسه ابتدایی سندی هوک در نیوتاون کشته شد، محکوم شد. ، کان. رای هیئت منصفه پس از آن صادر شد که آقای. جونز مسئول بدنام کردن آقای. هسلین و خانم لوئیس که سالها او را به دروغ متهم به نقش آفرینی در یک عملیات “پرچم دروغین” که توسط دولت طراحی شده بود، کرد.
به قربانیان آقای. کمپین های آزار و اذیت جونز، و برای کسانی که سال ها حرفه او را دنبال کرده اند، این حکم مدت ها به نظر می رسد – یک شرور بدنام اینترنتی سرانجام با عواقب واقعی اعمال خود روبرو می شود. خانواده‌های کودکان کشته شده در سندی هوک، که بسیاری از آنها سالها منتظر بودند تا او را ببینند. جونز تاوان دروغ هایش را پرداخت، بدون شک خیالشان راحت شد.
اما قبل از اینکه آقا را جشن بگیریم. با ظهور جونز، باید اذعان کنیم که حکمی که علیه او صادر شده بعید است تأثیر زیادی بر پدیده ای که او نمایندگی می کند بگذارد: افسانه پردازان جنگ طلب که امپراتوری های رسانه ای سودآور را با دروغ هایی به راحتی قابل رد می سازند.
آقای. بلندگوی جونز در سال‌های اخیر کاهش یافته است – تا حدی به دلیل تصمیمات پلتفرم‌های فناوری مانند فیس‌بوک و توییتر برای ممنوع کردن او از خدماتشان. اما دسترسی او هنوز قابل توجه است و نفوذ او بیشتر از آن چیزی است که فکر می کنید.
سوابق دادگاه نشان می داد که آقای. فروشگاه Infowars جونز، که مکمل‌های مشکوک تقویت‌کننده عملکرد و تجهیزات بقا را به فروش می‌رساند، از سال 2015 تا 2018 بیش از 165 میلیون دلار درآمد داشته است. جونز هنوز به عنوان مهمان در برنامه ظاهر می شود پادکست های محبوب و نمایش‌های یوتیوب، و میلیون‌ها آمریکایی همچنان به او نگاه می‌کنند، اگر نگوییم وقایع‌نویس قابل‌اعتماد رویدادهای جاری، دست‌کم یک انحراف عجیب. (و یک ثروتمند – یک شاهد متخصص در محاکمه، دارایی خالص آقای جونز و Free Speech Systems، شرکت هلدینگ او را بین 135 تا 270 میلیون دلار تخمین زد.)
در هفته های آینده، آقای جونز – استاد شهادت – بدون شک شکست دادگاه خود را به ساعت‌ها محتوای سرگرم‌کننده تبدیل می‌کند که همگی باعث جلب توجه بیشتر، مشترکین بیشتر و پول بیشتر می‌شوند.
اما یک دلیل بزرگتر برای احتیاط این است که، چه آقای. جونز شخصاً با دروغ هایش غنی می شود، این روزها هوس او همه جا را فرا گرفته است.
می توانید آقای را ببینید و بشنوید. تأثیر جونز در کاپیتول هیل، جایی که سیاستمداران جمهوریخواه که به دنبال جلب توجه هستند، اغلب به نظر می رسد که در حال تست دادن برای اسلات در Infowars هستند. زمانی که مارجوری تیلور گرین، نماینده جمهوری خواه جورجیا، پیشنهاد می کند که تیراندازی دسته جمعی می تواند سازماندهی شده باشد تا جمهوری خواهان را متقاعد کند که از اقدامات کنترل اسلحه حمایت کنند، همانطور که او در این مورد انجام داد. پست فیس بوک درباره تیراندازی 4 ژوئیه در هایلند پارک، ایالت ایالت، او در حال پخش آهنگ های Mr. کاتالوگ پشت جونز. آقای. جونز همچنین در دامن زدن به جان نقش داشت. 6، 2021، حمله به کاپیتول، به روشی که ما هنوز در مورد آن یاد می کنیم. (هیئت بررسی قیام مجلس از تلفن آقای جونز که به اشتباه برای وکلای مدافع شاکیان پرونده افترا ارسال شده بود، درخواست کرده است.)
شما همچنین می توانید آقای. نفوذ جونز در رسانه های راستگرا زمانی که تاکر کارلسون در برنامه فاکس نیوز خود ترس بومی‌گرایان را برانگیخت، یا زمانی که یک مجری نیوزمکس یک برنامه را می‌چرخاند. تئوری توطئه عجیب در مورد تلاش نانسی پلوسی، رئیس مجلس نمایندگان، برای کشته شدن قاضی برت کاوانا از دادگاه عالی، این دلیلی است بر اینکه DNA Infowars وارد جریان خون محافظه‌کاران شده است.
حتی خارج از سیاست، آقای. سبک وبا و چشم‌های گشاد جونز بر روشی که نسل جدیدی از نظریه‌پردازان توطئه به دنبال شهرت آنلاین هستند، تأثیر گذاشته است.
این سازندگان همگی درباره اجنه و قورباغه های همجنس گرا غر نمی زنند، همانطور که آقای. جونز دارد. اما آنها از همان کتاب بازی بدون واقعیت بیرون می کشند. برخی از آنها بر روی موضوعات ملایم‌تر تمرکز می‌کنند – مانند تأثیرگذاران سلامتی کوکی که اخیراً ویروسی شد به دلیل پیشنهاد این که بیماری لایم یک “هدیه” ناشی از ماده فضایی بین کهکشانی است، یا مانند شین داوسون، خالق محبوب یوتیوب که صدها میلیون بازدیدکننده را با مستندهای تئوری توطئه به دست آورده است که در آنها با کم لطفی ادعاهایی مانند “چاک ای. پنیر از پیتزای نخورده استفاده مجدد می کند» و «آتش سوزی ها توسط سلاح های انرژی هدایت شده ایجاد می شوند».
برخی از عناصر گفتمان چپ و میانه رو نیز مدیون آقای آقای هستند. جونز. پادکست «ترس سرخ» که در میان جمعیت «پساچپ» ضد نظام محبوبیت دارد، با آقای دکتر مصاحبه کرده است. جونز و برخی از علایق مشترک دارند. بسیاری از پوشش‌ها و تحلیل‌های بی‌هدف نبرد حقوقی بین جانی دپ و امبر هرد، که در تابستان امسال بر رسانه‌های اجتماعی غالب بود، رنگ و بوی جونزی داشت. حتی جو روگان، مجری محبوب پادکست (که میزبان آقای جونز در برنامه خود بوده و بوده است از او دفاع کرد به عنوان “خنده دار” و “سرگرم کننده”)، برخی از پارانویای اتصال بنیانگذار Infowars را در این استدلال به عاریت گرفته است که برای مثال، واکسن های کووید-19 می توانند ژن های شما را تغییر دهند.
سرزنش (یا اعتبار) آقای بسیار ساده است. جونز برای الهام بخشیدن به کل کره لنگ مدرن. اما به جرات می توان گفت که بسیاری از نظریه پردازان توطئه امروزی همان نقطه شیرین سودآور دروغ و ارزش سرگرمی را یافته اند. همچنین این احتمال وجود دارد که نسبت به تئوری‌های توطئه و بسیاری از دروغ‌های ظالمانه‌ای که زمانی آقای دکتر را درگیر کرده بود حساسیت‌زدایی شده باشیم. جونز در دردسر – مانند اتهامات در مورد والدین سندی هوک که در مرکز محاکمه افترا او قرار داشت – اگر امروز بیان شود، کمتر تکان دهنده به نظر می رسد.
سایر نظریه پردازان توطئه کمتر از آقای. جونز به دادگاه می رود، تا حدی به این دلیل که آنها از اشتباهات او درس گرفته اند. آنها به جای اینکه مستقیماً خانواده های قربانیان تیراندازی را به ساختن همه چیز متهم کنند، حالتی ساده لوحانه و «فقط سؤال پرسیدن» اتخاذ می کنند در حالی که روایت رسمی را سوراخ می کنند. هنگامی که به دشمن حمله می‌کنند، آنها با نوک پا تا خط افترا می‌روند و مراقب هستند که کاری انجام ندهند که باعث شکایت یا محرومیت آنها از رسانه‌های اجتماعی شود. و وقتی کمپین‌های آزار و اذیت را رهبری می‌کنند، هدف‌های خود را عاقلانه انتخاب می‌کنند – اغلب با بدگویی از شخصیت‌های عمومی به جای شهروندان خصوصی، که تحت متمم اول قانون اساسی، حفاظت‌های گفتاری گسترده‌تری به آنها می‌دهد.
این بدان معنا نیست که دیگر شکایت‌ها یا تلاش‌هایی برای پاسخگو کردن نظریه‌پردازان توطئه وجود نخواهد داشت. برای مثال، فاکس نیوز با شکایتی برای افترا از طرف Dominion Voting Systems مواجه است که ادعا می کند این شبکه آگاهانه اظهارات نادرستی در مورد تقلب در رأی دهندگان در انتخابات 2020 ارائه کرده است.
اما این موارد استثنا هستند نه قاعده. حقیقت این است که اکوسیستم رسانه‌ای امروز مملو از تئوری‌های توطئه به سبک Infowars است – از نمایش‌های History Channel درباره بیگانگان باستانی که اهرام مصر را می‌سازند تا TikToks که توسط مادران یوگا ساخته شده‌اند که فکر می‌کنند Wayfair کودکان قاچاق شده را می‌فروشد – و مشخص نیست که سیستم حقوقی ما می‌تواند ، و یا حتی باید سعی کنید آنها را متوقف کنید.
شرکت‌های رسانه‌های اجتماعی می‌توانند با سخت‌تر کردن جمع‌آوری مخاطبان زیاد برای داستان‌نویسان، به جلوگیری از انتشار دروغ‌های مضر کمک کنند. اما آنها محدودیت های خود را دارند، از جمله این واقعیت ساده که نظریه پردازان توطئه در مورد طفره رفتن از قوانین خود پیچیده تر شده اند. اگر در این ادعا که پاگنده واقعی است خط بکشید، میل‌پاگنده‌ها به سادگی میلیون‌ها بازدید خود را با قرار دادن آن پاگنده به دست خواهند آورد. ممکن واقعی باشند و مخاطبانشان عاقلانه تحقیق کنند تا بفهمند که کله پاچه عمیق چه رازهای مربوط به پاگنده را پنهان می کند.
به این نسل جدید و ظریف تر از مبلغان و مرتجعان، آقای. جونز الهامی است که بالاترین قله های این حرفه را صعود کرده است. اما او همچنین یک داستان هشداردهنده است – در مورد اینکه چه اتفاقی می‌افتد وقتی از خطوط زیادی عبور کنید، دروغ‌های زیادی را که به راحتی قابل انکار هستند بگویید و از عقب‌نشینی امتناع کنید.
آقای. جونز در مواجهه با موسیقی تمام نشده است. دو شکایت دیگر علیه او توسط اعضای خانواده سندی هوک هنوز در جریان است و او ممکن است میلیون‌ها غرامت دیگر را متقبل شود.
اما، حتی اگر آقای حرفه جونز ویران شده است، میراث بی‌صداقتی وقیحانه و پشیمان‌ناپذیر او زنده خواهد ماند – از جهاتی با آگاهی از اینکه دقیقاً تا کجا می‌توانید یک دروغ را قبل از شروع عواقب آن پیش ببرید، تقویت می‌شود.
