مریخ در میان زمینی ها به «سیاره سرخ» معروف است و تصویر رایج و پذیرفته شده از آن شامل سنگ ها و سوراخ های قرمز رنگ است.
به گزارش یورونیوز، این صحنه ای است که دانشمندان هنگام فرود مریخ نورد «پشتکار» در دهانه «جیزرو» منتظر آن بودند. مریخ زمانی دارای آب، هوا و میدان مغناطیسی مایع بود و این دهانه به عنوان بخشی از یک دریاچه یا بخشی از یک سیستم رودخانه ای غنی بود. اما آنچه که مریخ نورد در سطح این دهانه یافت تعجب آور بود: به جای سنگ های رسوبی مورد انتظار که توسط رودخانه ها شسته شده و روی کف انباشته شده بودند، سنگ هایی که طبیعت آتشفشانی دارند در کف این دهانه یافت شد. به ویژه، آنها روغن زیتون دانه درشت هستند [به رنگ سبز] شکل گرفته. این سنگ نسبت به سنگ پریدوت کثیف تر و کمتر نگین دار است. یک شکارچی در سواحل هاوایی وجود دارد که این ساحل را به رنگ سبز تیره تبدیل کرده است.
نتایج تحقیقات مربوط به این موضوع در مجله Science منتشر شده است.
راجر وینز، محققی در زمینه علوم سیارهشناسی که رهبری طراحی و ساخت مریخنورد “سوپر کم” را بر عهده داشت، به تجزیه و تحلیل و تجزیه و تحلیل نمونههای سنگ و تعیین نوع و منشأ آنها کمک میکند.
وینس می گوید: ما از آتشفشان بودن این سنگ ها شگفت زده شدیم[ محترقه] لایه ها با سنگ های آذرینی که این روزها روی زمین داریم متفاوت است. آنها شباهت زیادی به سنگ های آذرین روی زمین در ابتدای پیدایش دارند.
سنگ ها و سنگ هایی که مریخ نورد «پشتکار» در مریخ بررسی می کند، نزدیک به چهار میلیارد سال قدمت دارند. سنگ های باستانی زمین احتمالاً سطوح فعال زمین ساختی و همچنین اثرات هوازدگی، سایش و پارگی هستند، اما وضعیت در مریخ متفاوت است، زیرا این سنگ ها بکر هستند و تجزیه و تحلیل آنها بسیار آسان تر است.
تحقیقات روی سنگهای مریخ، تکامل و تاریخچه آنها به محققان کمک میکند تا بفهمند که چگونه ممکن است حیات در مریخ وجود داشته باشد. آنها می توانند این موضوع را با زندگی اولیه و شرایط در زمین باستان مقایسه کنند.
برایونی هورگان، دانشیار علوم زمین در کالج پردو در ایالات متحده و یکی از دانشمندان این تحقیق می گوید: یکی از دلایلی که ما درک دقیقی از مکان و زمان پیدایش حیات روی زمین نداریم. این است که آن سنگ ها اغلب گم می شوند، بنابراین بازسازی محیط های باستانی دشوار است. زمین واقعاً دشوار است. سنگ هایی که «پشتکار» روی «جیزرو» می چرخد، کم و بیش میلیاردها سال قدمت دارند و منتظرند تا به آن ها نگاه کنیم. این یکی از دلایلی است که مریخ آزمایشگاه مهمی برای درک منظومه شمسی اولیه است.
دانشمندان می توانند از شرایط مریخ اولیه برای پیش بینی محیط و شرایط روی زمین در زمان شروع حیات استفاده کنند. درک این موضوع به دانشمندان کمک می کند تا شرایط مشابه را در سیارات و قمرهای دیگر آزمایش کنند. همچنین، این موضوع منجر به درک عمیق تری از فرآیندهای بیولوژیکی در زمین می شود.
جستجوی حیات یکی از اهداف اصلی مریخ نورد «پشتکار» و یکی از دلایل فرود آن بر روی دهانه «جیزرو» است.
هورگان میگوید: «ما بیشتر از دیدن نتایج، در مورد مواد آلی و محیطهای قابل سکونت باستانی هیجانزده هستیم.» قرار است تمام نمونههایی که برمیگردانیم به ما در درک تاریخچه حیات میکروبی باستانی در مریخ کمک کنند.
تجهیزات و ابزارهای نوآورانه به مریخ نورد کمک می کند تا ماموریت خود را به گونه ای انجام دهد که هیچ مریخ نورد دیگری تاکنون انجام نداده است.
هورگان توضیح می دهد: «ما از مدار به این سنگ ها نگاه کردیم و گفتیم چه لایه های زیبایی دارند. بنابراین ما فکر کردیم که آنها سنگ های رسوبی هستند. اما وقتی در مقیاس میلیمتری به آنها دقت کردیم، متوجه شدیم که اینها سنگهای رسوبی نیستند.
او می افزاید: آنها در واقع غارهای باستانی هستند. لحظه ای عالی بود که فهمیدیم چرا به این نوع کشف روی زمین نیاز داریم.
وی توضیح می دهد: ابزاری که ما روی مریخ نورد داریم بسیار مهم هستند زیرا تا زمانی که از ابزار میکروسکوپی شگفت انگیز مریخ نورد برای دیدن این سنگ ها استفاده نمی کردیم، درک منشأ این سنگ ها غیرممکن بود.