بیش از یک سوم زنان شاغل جهان در سیستمهای کشاورزی، که شامل تولید محصولات کشاورزی غذایی و غیرغذایی و همچنین فعالیتهای مرتبط از ذخیرهسازی، حمل و نقل و فرآوری مواد غذایی تا توزیع میشود، استخدام میشوند.
زنان شاغل در بخش کشاورزی نیز تقریباً 20 درصد کمتر از همتایان مرد خود حقوق دریافت می کنند.
گو دونگیو، مدیر کل فائو، گفت: «اگر ما با نابرابریهای جنسیتی که در سیستمهای کشاورزی وجود دارد مقابله کنیم و زنان را توانمند کنیم، جهان جهشی به جلو در پرداختن به اهداف پایان دادن به فقر و ایجاد جهانی عاری از گرسنگی خواهد داشت.»
به گفته فائو، کاهش شکاف جنسیتی در بهرهوری مزارع و شکاف دستمزد در اشتغال کشاورزی، تولید ناخالص داخلی جهانی را نزدیک به یک تریلیون دلار افزایش میدهد و تعداد افراد ناامن غذایی را تا 45 میلیون کاهش میدهد، در زمان افزایش گرسنگی جهانی. .
نابرابری های ساختاری
این گزارش نشان میدهد که دسترسی زنان به زمین، خدمات، اعتبار و فناوری دیجیتال از مردان عقبتر است، در حالی که بار بیشتر مراقبتهای بدون دستمزد فرصتهای آنها را برای تحصیل، آموزش و اشتغال محدود میکند. فائو خاطرنشان می کند که هنجارهای اجتماعی تبعیض آمیز موانع جنسیتی را برای دانش، منابع و شبکه های اجتماعی تقویت می کند – زنان را از مشارکت برابر در بخش کشاورزی باز می دارد.
در این گزارش آمده است: «در بسیاری از کشورها هنوز کارهای زیادی باید انجام شود تا اطمینان حاصل شود که زنان به نسبت مردان دارای زمین هستند و چارچوب های قانونی از حقوق آنها محافظت می کند. نویسندگان آن، سرعت آهسته تغییر در دسترسی زنان کشاورز به مالکیت دام و لوازم ضروری مانند آبیاری و کود را «هشدارکننده» توصیف میکنند.
این گزارش همچنین خاطرنشان میکند که در سیستمهای کشاورزی، “نقش زنان به حاشیه رانده میشود و احتمالاً شرایط کاری آنها بدتر از مردان است – نامنظم، غیررسمی، پاره وقت، کم مهارت، یا کار فشرده”.
تقویت رشد، مهار گرسنگی
آژانس غذای سازمان ملل استدلال می کند که «چالش هایی برای زنان کامل و برابر است
اشتغال در سیستم های کشاورزی از بهره وری آنها جلوگیری می کند و شکاف دستمزد را حفظ می کند.
بر اساس این گزارش، ایجاد زمینه بازی برابر از نظر بهرهوری مزارع و دستمزدهای کشاورزی یک درصد به تولید ناخالص داخلی جهانی یا تقریباً یک تریلیون دلار اضافه میکند و ناامنی غذایی را تا دو درصد کاهش میدهد و به نفع 45 میلیون نفر خواهد بود.
این یک پیش بینی قابل توجه در لحظه ای است که گرسنگی جهانی در حال افزایش است. برنامه جهانی غذای سازمان ملل (WFP) تخمین می زند که بیش از 345 میلیون نفر در سراسر جهان در سال جاری با سطوح بحرانی ناامنی غذایی مواجه هستند که از اوایل سال 2020 تقریباً 200 میلیون افزایش یافته است. از این تعداد، 43 میلیون نفر در یک قدمی قحطی قرار دارند.
پتانسیل بکر
نویسندگان گزارش همچنین نشان میدهند که پروژههای کشاورزی که به طور خاص زنان را توانمند میکنند، دارای مزایای اقتصادی و اجتماعی گستردهای هستند.
به گفته فائو، “اگر نیمی از تولیدکنندگان در مقیاس کوچک از مداخلات توسعه ای که بر توانمندسازی زنان متمرکز است بهره مند شوند، درآمد 58 میلیون نفر دیگر را به میزان قابل توجهی افزایش می دهد و 235 میلیون نفر دیگر تاب آوری را افزایش می دهد.”
مقیاس اشتغال زنان در سیستم های کشاورزی در برخی از کشورهای در حال توسعه به تأثیر بالقوه ای که مداخلات برای افزایش برابری می تواند داشته باشد اشاره می کند. به عنوان مثال، در جنوب آسیا، 71 درصد از زنان شاغل در این بخش مشغول به کار هستند (در مقابل 47 درصد از مردان).
«سیستمهای کشاورزی را برای زنان کارآمد کنید»
فائو خاطرنشان می کند که نظارت و تسریع پیشرفت در برابری جنسیتی در سیستم های کشاورزی وابسته به “جمع آوری و استفاده از داده های با کیفیت بالا، تفکیک شده بر اساس جنسیت، سن و سایر اشکال تمایز اجتماعی و اقتصادی” است که در حال حاضر وجود ندارد و همچنین تحقیقات جنسی دقیق
در سطح سیاست، نویسندگان گزارش اقدام فوری را برای «پر کردن شکافهای مربوط به دسترسی به داراییها، فناوری و منابع» توصیه میکنند. آنها می گویند که بهبود بهره وری زنان در بخش کشاورزی مستلزم مداخلاتی است که “به مراقبت و بار کار خانگی بدون مزد پرداخته، آموزش و آموزش را ارائه می دهد و امنیت مالکیت زمین را تقویت می کند”.
فائو همچنین از برنامه های حمایت اجتماعی حمایت می کند که “نشان داده شده است که اشتغال و تاب آوری زنان را افزایش می دهد”. در واقع، مطالعه آژانس سازمان ملل متحد تأکید میکند که «هنگامی که اقتصادها کوچک میشوند، مشاغل زنان در اولویت قرار میگیرند»، همانطور که در طول همهگیری کووید-19 چنین بوده است.
“زنان همیشه در سیستم های کشاورزی کار کرده اند. زمان آن فرا رسیده است که سیستمهای کشاورزی را برای زنان کار کنیم.» کو در پیشگفتار خود برای گزارش.