صحنه را می دانید: کودکی با لباس خواب پا به طبقه پایین می چرخد. او می دود تا هدایای تعطیلاتش را باز کند و در حالی که یک توله سگ جدید نجات یافته از یک پناهگاه شلوغ را در آغوش می گیرد، اشک شادی می ریزد. موسیقی متورم می شود، قلب ها دو برابر می شود و ایمان به انسانیت باز می گردد.
در حالی که یک فکر شیرین است، غافلگیر کردن یک عزیز با موجودی باهوش تصمیمی نیست که باید ساده گرفته شود. قبل از انجام این مرحله، چند نکته وجود دارد که باید در نظر بگیرید.
اول عنصر غافلگیری است. لزلی گرنجر، رئیس و مدیر اجرایی Bideawee، یک پناهگاه و سازمان حمایت از حیوانات در نیویورک، می‌گوید: «زمان‌بندی ممکن است غافلگیرکننده باشد، اما حیوان مطلقاً نباید غافلگیرکننده باشد». تصمیم باید بر اساس گفتگوهای زیادی باشد و همه افراد درگیر باید پیامدهای بلندمدت آن را درک کنند – از جمله کودکان. والدین ممکن است قبل از اینکه حیوان خانگی جدیدشان به خانه بیاید، مسئولیت هایی را به کودکان محول کنند.
در مرحله بعد، انتخاب می‌کنید که آیا از پناهگاه به فرزندی قبول می‌شوید یا نجات. پناهگاه ها معمولاً توسط دولت تأمین می شوند و معمولاً بزرگتر و سریعتر برای پردازش درخواست ها هستند. آنها مکان هایی با آجر و ملات ارائه می دهند که در آن می توانید حیوانات زیادی را به طور همزمان ملاقات کنید. و آنها در سراسر کشور پر از حیوانات دوست داشتنی هستند. نجات‌ها کوچک‌تر هستند و با کمک‌های مالی تامین می‌شوند. آنها اغلب برای نگهداری از حیوانات به پرورش دهندگان متکی هستند.
هر کدام را که انتخاب کنید، در اینجا یک نکته وجود دارد: قبل از اینکه عضو جدید خانواده خود را پیدا کنید، درخواست دهید و به عنوان یک پذیرنده تأیید شوید. برنامه ها و زمان پردازش آنها متفاوت است و می تواند شامل وظایفی مانند اثبات اینکه صاحبخانه شما اجازه حیوانات خانگی را می دهد باشد. بررسی کنید که آیا درخواست آنلاین امکان پذیر است یا خیر، و اگر شخصاً درخواست می دهید، مطمئن شوید که می دانید چه چیزی باید همراه داشته باشید.
اگر نگران مسئولیت عظیم انتخاب بهترین دوست دیگران هستید، کیتی هانسن، مدیر بازاریابی و ارتباطات مراکز مراقبت از حیوانات نیویورک، پیشنهاد می‌کند که یک افسار یا جعبه زباله بپیچید و سپس صاحب حیوان خانگی آینده را ببرید. به پناهگاه جولی کسل، مدیر اجرایی انجمن حیوانات بهترین دوستان، گفت که چندین پناهگاه برای پوشش هزینه فرزندخواندگی گواهی هدیه ارائه می کنند. کسل گفت: “شما می توانید این را به روشی متفکرانه به دست آورید، بدون اینکه حیوانی باشد که در صبح کریسمس در خانه شما ظاهر شود.”
در بهار سگم پیتر را به فرزندی پذیرفتم. او از جعبه ای که یک پاپیون قرمز روی یقه اش بود بیرون نیامد. از تعجب گریه نکردم ما بدون هیاهوی تعطیلات وارد زندگی یکدیگر شدیم. اما هر روز با چکیدن بینی و نفس سگ عالی او از خواب بیدار می شوم. من نمی توانم هدیه ای بزرگتر را تصور کنم.
