چرا ویسکانسین جذاب ترین ایالت در سیاست آمریکا است؟

ویسکانسین مدت‌هاست که یکی از کانون‌های سیاست آمریکا بوده است. الان هم همینطور است.

اینجا جایی است که دو سناتور قدرتمند، جوزف مک کارتی و رابرت لا فولت، دو موضوع اصلی را که امروز هم شاهد اجرای آن هستیم، تعریف کردند – چیزی که ریچارد هافستادتر مورخ در مورد مک کارتی «سبک پارانوئید» نامید و پیشرفت‌گرایی در لافولت.

این جایی است که بارها و بارها ثابت کرده که انتخابات پیامدهایی دارد. مک کارتی در میان دوره ای سال 1946 کرسی سنا خود را در بحبوحه واکنش های شدید علیه رئیس جمهور هری ترومن به دست آورد، کسی که در تلاش برای کنترل قیمت فزاینده گوشت در شرایط سازگاری کشور با اقتصاد زمان صلح بود. او رابرت لا فولت جونیور را که اساساً کرسی سنای پدرش را به ارث برده بود، برکنار کرد.

چهار سال بعد، مک کارتی از پلت فرم جدید خود برای شروع جنگ صلیبی بدنام ضد کمونیستی خود استفاده کرد – آزار و اذیت کمونیست های فرضی در داخل دولت فدرال، هالیوود و روشنفکران لیبرال در سراسر کشور. ظهور او پس از آن پایان یافت که وکیل یکی از اهدافش، جوزف ولش، با یکی از معروف‌ترین جملاتی که تا به حال در جلسه کنگره ارائه شده بود، به او گفت: “آیا بالاخره هیچ احساس نجابتی ندارید، قربان؟”

جغرافیای سیاسی مدرن این ایالت، که ریشه در این تاریخ دارد، و همچنین الگوهای عمیق مهاجرت قومی و توسعه اقتصادی، به همان اندازه که پیچیده است، جذاب است.

پایگاه قدیمی لا فولت در مدیسون، پایتخت و یک شهر کالج شلوغ، مانند نوعی برکلی میدوسترن بر جنوب میانه ایالت مسلط است. اما بر خلاف کالیفرنیای ساحلی آبی مایل به قرمز، مدیسون و میلواکی – بزرگترین شهر ایالت که حدود 90 دقیقه به سمت شرق در امتداد سواحل دریاچه میشیگان قرار دارد – توسط اقیانوس وسیعی از قرمز مایل به قرمز احاطه شده اند.

بیشتر ایالت روستایی و محافظه کار است – کشور مک کارتی و ترامپ.

و مانند بسیاری از ایالات متحده، حتی شهرهای کوچکتر ویسکانسین مانند گرین بی (محل زندگی پکرها)، Eau Claire (یک میدان جنگ سیاسی شدید)، جانسویل (خانه پل رایان، رئیس سابق مجلس نمایندگان)، کنوشا ( زادگاه رینس پریباس، متحد و دستیار سابق دونالد ترامپ) و اوشکوش (خانه و پایگاه سیاسی سناتور رون جانسون) در دهه های اخیر آبی شده اند.

مناطق به اصطلاح WOW در اطراف میلواکی – Waukesha، Ozaukee و Washington – سنگرهای تاریخی قدرت جمهوری خواه حومه شهر هستند، و کارشناسان سیاسی و پیش بینی کنندگان روند انتخابات را از نزدیک تماشا می کنند تا هرگونه پیامدهای ملی بالقوه را کشف کنند. بخش‌های دیگر منطقه شمال غربی ایالت اساساً حومه مینیاپولیس هستند و از انتخاباتی به انتخابات دیگر بین احزاب تغییر می‌کنند.

خاستگاه حزب جمهوری خواه را می توان در ریپون، ویس جستجو کرد، جایی که اعضای ناراضی حزب ویگ در سال 1854 با برنامه ریزی یک حزب جدید با یک پلت فرم ضد برده داری ملاقات کردند. رهبران اولیه حزب همچنین از آنچه «ظلم» اندرو جکسون، یک دموکرات پوپولیست که یک ماشین سیاسی ساخته بود که بر شیوه‌های سنتی سیاست در آمریکا اجرا می‌شد، منزجر بودند.

روز سه‌شنبه، این ایالت انتخابات مقدماتی خود را برگزار کرد و نتایج کلاسیک ویسکانسین بود: جمهوری‌خواهان تیم میشلز، یک مرد «سرقت از سرقت» را که همسو با ترامپ بود، به عنوان نامزد خود برای رویارویی با فرماندار انتخاب کردند. تونی اورز، رئیس دموکرات، بیش از ربکا کلیفیش، مورد علاقه تشکیلات. رابین ووس، رئیس مجلس که در مورد مسائل انتخاباتی به راست متمایل شده اما از کمک به ترامپ برای لغو نتایج انتخابات ریاست جمهوری 2020 امتناع کرد، به سختی روی صندلی خود ایستاد.

برای اینکه بفهمم چه اتفاقی دارد می‌افتد، رید اپستین، همکارم در تیم سیاسی را نشان دادم. رید بیش از آنچه که بسیاری از ما تا به حال جذب کرده ایم، افسانه های سیاسی ویسکانسین را فراموش کرده است، و در اینجا، او به ما چشم اندازی می دهد که چرا این ایالت به یک محل به شدت مورد مناقشه برای دموکراسی آمریکایی تبدیل شده است.

مکالمه ما که برای طولانی بودن و وضوح کمی ویرایش شد:

اگر اشتباه نکنم کار روزنامه نگاری خود را در میلواکی آغاز کردید. به ما بفهمانید که در سال‌هایی که این ایالت را پوشش می‌دهید، در مورد سیاست ویسکانسین چه تغییری کرده است.

در واوکشا، در واقع. در سال 2002، روزنامه میلواکی ژورنال سنتینل هنوز دفاتری داشت که حومه میلواکی را پوشش می‌داد، و در آنجا بود که من اولین کارم را داشتم، که تعداد معدودی از شهرداری‌ها و مناطق مدرسه را در شهرستان واوکشا پوشش می‌داد.

بسیاری از همان شخصیت هایی که من به عنوان گزارشگر توله درباره آنها نوشتم هنوز در اطراف هستند. رئیس‌جمهور وقت روستای منومونی فالز اکنون تلاش‌ها را برای تایید نتایج انتخابات 2020 ویسکانسین رهبری می‌کند، که البته نمی‌توان انجام داد. دانه های قطبی شدن و سیاست های حاصل جمع صفر که اکنون در ویسکانسین می بینید، 20 سال پیش تازه شروع به جوانه زدن کرده بودند.

رای دهندگان جمهوری خواه ترجیح دادند رابین ووس را حفظ کنند، اما تیم میشلز را نامزد کرد. به ما کمک کنید سیگنال های ترکیبی را که در اینجا دریافت می کنیم درک کنیم.

خوب، این کمک کرد که مایکلز بیش از 10 میلیون دلار از پول نقد خود را برای سرمایه گذاری در مسابقه خود داشت و آدام استین، رقیب ووس مورد حمایت ترامپ، حتی برای یک کارمند حقوق بگیر پول کافی نداشت.

ووس، که من برای اولین بار در سال 2004 در انتخابات قانونگذاری آنجا حضور داشتم، تقریباً به مردی بدون پول و بدون نام در منطقه ای که خانواده ووس برای نسل ها در آن زندگی می کردند، شکست خورد. او برنده شد، اما خیلی نزدیک بود.

چه چیزی در ویسکانسین وجود دارد که سیاست را در آنجا مجموع صفر کرده است؟ من به تحولاتی مانند تلاش دموکرات‌ها برای فراخوانی فرماندار فکر می‌کنم. اسکات واکر در سال 2012، سرکوب قدرت اتحادیه، و تلاش های قانونگذار برای محدود کردن قدرت تونی اورز، فرماندار فعلی. چه معامله است؟ چگونه دولت اینقدر شدید تقسیم شد؟

اکوسیستم سیاسی و رسانه ای ویسکانسین برای مدت طولانی تحت سلطه میزبانان محافظه کار رادیویی گفتگو بوده است. راستگرایان ویسکانسین بیش از هر ایالت دیگری در کشور، دستور کار سیاسی را کنترل می‌کنند، و مانند فاکس نیوز در سطح ملی، با برانگیختن خشم – معمولاً علیه دموکرات‌ها، اما گاهی علیه جمهوری‌خواهان همکار، رتبه‌بندی می‌کنند.

اسکات واکر در این محیط بزرگ شد. او یک نماینده مجلس ایالتی بود که با دعوت به نمایش چارلی سایکس در WTMJ در میلواکی به طور گسترده شناخته شد. آن برنامه‌ها همیشه یک شخصیت شرور داشتند – معمولاً هر کدام از دموکرات‌ها یا گزارش‌گران روزنامه در آن روز در میان موهای مجری قرار می‌گرفت.

وقتی سایکس قسمتی را صرف حمله به یکی از مقاله‌های من در روزنامه صبح می‌کرد، صندوق پست صوتی من در دفتر پر از تماس‌گیرندگان عصبانی بود تا زمانی که به میز کارم رسیدم. تصور کنید که وقتی جمهوری خواهان منتخب در جریان هستند، چه می کند.

از آن زمان اسکایز خود را به عنوان یک مجری پادکست و ستون نویس هرگز بازآفرینی کرد – و او اکنون استعدادهای لفاظی قابل توجه خود را در برابر حزب جمهوری خواه که زمانی با اشتیاق از آن حمایت می کرد، آموزش می دهد. او نفوذ محلی خود را با یک پلت فرم ملی عوض کرده است.

شما بسیاری از دسیسه های کنترل دموکراسی آمریکایی را پوشش می دهید. آیا چیزی منحصر به فرد در مورد نحوه انجام این نبردها در کشور Badger وجود دارد؟

جمهوری خواهان چنان کنترلی بر اهرم های قدرت در ویسکانسین دارند که رای دهندگان تقریباً بی اهمیت هستند. این جنجالی ترین مجلس قانونگذاری ایالتی در کشور است – ایالتی با 50 تا 50 کرسی که در آن جمهوری خواهان 61 کرسی از 99 کرسی مجلس و 21 کرسی از 33 کرسی در سنا را در اختیار دارند.

در حال حاضر هیچ راه کارکردی برای دموکرات ها برای اجرای هر نوع برنامه سیاسی در مدیسون وجود ندارد. تنها امید آنها داشتن فرمانداری است که همه چیز را وتو کند. و دادگاه عالی ویسکانسین دارای اکثریت محافظه کار 4 به 3 است که به استثنای برخی موارد پس از انتخابات 2020، خط حزب جمهوری خواهان را حفظ کرده است.

برخی از ایالت ها، مانند میشیگان و کارولینای شمالی، موفق شده اند از طریق بسیاری از همین مسائل کار کنند و زمینه بازی مساوی تری ایجاد کنند که نشان دهنده توازن واقعی قدرت بین طرفین باشد. چرا ویسکانسین این کار را نکرده است؟

ویسکانسین مانند میشیگان و ده‌ها ایالت دیگر این فرصت را به شهروندان خود نمی‌دهد تا به قانون یا قانون اساسی ایالتی مراجعه کنند. بنابراین تنها امید از طریق قوه مقننه است، جایی که جمهوری خواهان هیچ پشیمانی از حفظ قدرت خود از طریق هر ابزار لازم نشان نداده اند.

در مورد دموکراسی چه بخوانیم

یک «رای-راما» در کنگره

On Politics به طور مرتب آثار عکاسان تایمز را نمایش می دهد. این چیزی است که هایون جیانگ در مورد ثبت تصویر بالا به ما گفت:

زمانی که سنا «رای آرم» خود را برای قانون کاهش تورم آغاز کرد، مجموعه‌ای از رای‌گیری‌های ماراتن در مورد اصلاحیه‌ها، من در کاپیتول هیل بودم و سعی می‌کردم حال و هوا و عمل را در حالی که سناتورها برای یک تعطیلات آخر هفته طولانی آماده می‌کردند، به تصویر بکشم.

حوالی ساعت 9 شب، سناتور ران وایدن، رئیس دموکرات کمیته مالی سنا، برای یک جلسه توجیهی با خبرنگاران وارد گالری مطبوعات شد. او در حالی که نشسته بود گفت: “شنیده ام که همه شما کمی سرگرمی بعد از شام می خواهید.”

وایدن که مردی قد بلند بود، روی یک مبل که تا زمین پایین بود، به وضوح احساس ناراحتی می کرد. همانطور که جلسه توجیهی ادامه داشت، او به طور دوره ای پاهای خود را دراز می کرد. تصمیم گرفتم منتظر لحظه ای باشم که دوباره کشش پیدا کند.

وضعیت او نشان دهنده خستگی و خستگی بود که من امیدوار بودم بتوانم آن را به دست بیاورم، با شبی طولانی از مناظره ها و رای ها که همه را در کاپیتول هیل فرا گرفته بود.

با تشکر برای خواندن. هفته آینده شما را می بینیم.

– بلیک

آیا چیزی وجود دارد که فکر می کنید ما گم کرده ایم؟ چیزی که می خواهید بیشتر از آن ببینید؟ ما از اینکه ازت خبر داشته باشیم خوشحال میشویم. به ما ایمیل بزنید[email protected].