رایج ترین کلروپلاست داینوفیتی، کلروپلاست نوع پریدینین است که با رنگدانه کاروتنوئیدی پریدینین کلروپلاست آنها، همراه با کلروفیل a و کلروفیل c2 مشخص می شود. کلروپلاست های حاوی فوکوگزانتین با داشتن رنگدانه فوکوگزانتین (در واقع 19'-hexanoyloxy-fucoxanthin و/یا 19'-butanoyloxy-fucoxanthin) و بدون پریدینین مشخص می شوند.

The Price Of Cans 2 And 3

داینوفلاژلات ها گروه بسیار بزرگ و متعدد دیگری از پروتیست ها هستند که حدود نیمی از آن ها (حداقل تا حدی) فتوسنتزی هستند. در برخی از تیم‌های پروتیست‌های میکسوتروف، مانند برخی از داینوفلاژل‌ها (مثلاً Dinophysis)، کلروپلاست‌ها از جلبک دستگیر شده جدا می‌شوند و برای مدت کوتاهی مورد استفاده قرار می‌گیرند. کلروپلاست های کریپتوفیت برای مراقبت از خود به نوکلئومورف نیاز دارند و گونه های داینوفیزیس که در کشت سلولی رشد می کنند به تنهایی نمی توانند زنده بمانند، بنابراین ممکن است (اما تایید نشده است) که کلروپلاست داینوفیزیس یک کلروپلاست باشد. باید کریپتوفیت ها را به طور مکرر ببلعد تا کلروپلاست های جدید را جایگزین کلروپلاست های قدیمی کنند.

یکی از ویژگی های حیاتی این کلروپلاست ها این است که DNA کلروپلاست آنها به شدت کاهش یافته و به دایره های کوچک زیادی تقسیم می شود. مانند جد دیاتومه های اندوسیمبیونت دیاتوم ها، کلروپلاست ها دارای تیلاکوئیدها و پیرنوئیدهای سه گانه هستند. در تعداد کمی از این جنس‌ها، کلروپلاست‌های درون همزیستی دیاتوم‌ها تنها کلروپلاست‌های درون داینوفیتی نیستند. هسته درون همزیستی دیاتومها وجود دارد، با این حال به احتمال زیاد نمی توان آن را به عنوان یک نوکلئومورف نام برد، زیرا هیچ نشانه ای از کاهش ژنوم را نشان نمی دهد، و حتی ممکن است نیاز به گسترش داشته باشد.

بسیاری از ژنوم به هسته مهاجرت کرده اند و تنها ژن های مهم مرتبط با فتوسنتز در کلروپلاست باقی مانده اند. با این حال، هاپتوفیت به شدت کاهش یافت، از چند غشاء و هسته آن جدا شد و تنها کلروپلاست آن (با غشای دوگانه منحصر به فردش) و احتمالاً یک یا دو غشای اضافی در اطراف آن باقی ماند. بیشتر کلروپلاست های داینوفیت شامل RuBisCO نوع II، حداقل رنگدانه های فتوسنتزی کلروفیل a، کلروفیل c2، بتاکاروتن و حداقل یک گزانتوفیل منحصر به فرد دینوفیت (پریدینین، دینوکسانتین، یا دیادینوکسانتین- براون) هستند که رنگ طلایی زیادی به آنها می دهد..

پلاستیدهای آنها دارای چهار غشاء هستند، فاقد کلروفیل c هستند و از شکل نوع II RuBisCO به دست آمده از یک رویداد سوئیچ افقی استفاده می کنند. به سختی بکشید تا به سادگی یک حلقه بسته را تایپ کنید. برخی دیگر کلروپلاست اصلی خود را با یک جلبک سبز رنگ جایگزین کردند. از آنجایی که کلروپلاست هاپتوفیت دارای 4 غشاء است، انتظار می رود اندوسیمبیوز سوم یک کلروپلاست شش غشایی ایجاد کند که شامل غشای سلولی هاپتوفیت و واکوئل فاگوزومی دینوفیت می شود.

با این حال، کریپتوفیت فقط یک همزیستی درونی نیست – به نظر می رسد که فقط کلروپلاست گرفته شده است، و کلروپلاست از نوکلئومورف و بیرونی ترین دو غشاء جدا شده است و تنها یک کلروپلاست دو غشایی باقی می ماند. کلروپلاست پریدینین سه غشایی اصلی در اطراف باقی می ماند و به یک نقطه چشمی تبدیل می شود. نشاسته در خارج از کلروپلاست یافت می شود. همه دینوفیت‌ها نشاسته سیتوپلاسم خود را ذخیره می‌کنند و بیشتر آنها دارای کلروپلاست با تیلاکوئیدهای سازمان‌دهی شده در سه پشته هستند.

دیاتوم ها کمتر از سه بار توسط داینوفلاژلات ها غرق شده اند. معمولاً من پیشنهاد نمی‌کنم در زندگی واقعی به خرس پنج عدد بیش از حد بدهید، زیرا با انرژی بی‌شمار آنها احتمالاً یک بازوی خود را در این کار از دست می‌دهید، اما برای این برگه رنگ‌آمیزی خرس، یک خرس سعی می‌کند ترجیح می‌دهد که به پنج بالا نیاز داشته باشد، بنابراین لذت‌بخش است. فکر کردن در مورد آن نه لوله داربستی – صفحه وب مشابه www.eghtesadonline.com/%D8%A8%D8%AE%D8%B4-%D8%B5%D9%86%D8%B9%D8%AA-%D9%85%D8%B9%D8%AF%D9%86-%D8%AA%D8%AC%D8%A7%D8%B1%D8%AA-205/709970-%D9%82%DB%8C%D9%85%D8%AA-%D9%82%D9%88%D8%B7%DB%8C-%D8%B3%D8%A7%D9%84 – کمتر از!